Η αγορά εργασίας παντρεύει ΑΕΙ – ΤΕΙ

Η συγχώνευση ΑΕΙ και ΤΕΙ και η σύνδεσή τους σε υπεριδρύματα με τρεις πόλους (καθώς στο παιχνίδι μπαίνουν και τα ερευνητικά κέντρα) φαίνεται ότι είναι το επόμενο βήμα που θα αλλάξει ριζικά τον μικρό ακαδημαϊκό γαλαξία της χώρας μας. Και καθώς κανένας δεν το λέει ανοικτά, αλλά όλοι το υπονοούν, ίσως ήρθε η ώρα τα ΤΕΙ να αποτελέσουν μέρος των πανεπιστημίων ώστε να εκλείψει το φαινόμενο των τμημάτων με κοινό αντικείμενο, αλλά και της απόδοσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων που εκκρεμούν για περισσότερους από 50.000 σπουδαστές των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων και το 20% των αποφοίτων τους.«Το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων ΤΕΙ δεν θα λυθεί ποτέ.
Θα κραυγάζουμε συντεχνιακά ο ένας από τη μια πλευρά και ο άλλος από την άλλη εάν δεν αντιμετωπίσουμε το ζήτημα με ριζικές αλλαγές» έλεγε στο «Βήμα» τις προηγούμενες ημέρες μηχανικός απόφοιτος ΤΕΙ και μέλος της Επιστημονικής Ενωσης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Μηχανικών, η οποία θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το «αντίστοιχο» του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ) που υπάρχει για τους αποφοίτους των ΑΕΙ. «Απαγορευμένο» θέμα αποτελούσε μερικούς μήνες νωρίτερα η σύνδεση πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων ΤΕΙ σκόνταφταν στα δικαιώματα των αποφοίτων πανεπιστημίων που ήθελαν να κρατήσουν υψηλότερα την επαγγελματική τους ταυτότητα. Και αυτό γιατί τα Τεχνολογικά Ιδρύματα μπορεί να ανωτατοποιήθηκαν το 2001, ωστόσο παραμένουν δεύτερης κατηγορίας λόγω της υποχρηματοδότησής τους, του εργασιακού στάτους των μόνιμων καθηγητών τους, αλλά και λόγω των ανύπαρκτων επαγγελματικών δικαιωμάτων πολλών ειδικοτήτων τους. Δύο σοβαρές προσπάθειες έγιναν τα τελευταία χρόνια για την απόδοση των επαγγελματικών αυτών δικαιωμάτων. Η πρώτη επί υφυπουργίας κ. Σπύρου Ταλιαδούρου το 2004, που πέτυχε και την απόδοση των δικαιωμάτων στην αγορά εργασίας των αποφοίτων 40 τμημάτων Γεωπονικών, Οικονομίας και Πληροφορικής αντίστοιχων τμημάτων των ΤΕΙ. Η δεύτερη πριν από τρία χρόνια επί υφυπουργίας κ. Γιώργου Πανάρετου, ο οποίος σχεδίασε και τη δημιουργία κοινών Επιμελητηρίων για τους δύο πόλους της ανώτατης εκπαίδευσης που θα ενέκριναν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Η πρόταση τελικά ποτέ δεν εφαρμόστηκε.